Rita Pavone, terug naar Ascoli: "Blij dat ik mijn stempel heb gedrukt"

Rita Pavone keert voor het eerst sinds de jaren 60 terug naar Ascoli en opent morgen de Milanesiana, bedacht en geregisseerd door Elisabetta Sgarbi, met Un piede nel passato e lo sguardo dritto e aperto nel futuro. "Een regel uit A muso duro van Pierangelo Bertoli – verklaart de titel van het icoon van de Italiaanse rock –. Ik herken mezelf er helemaal in. Zonder mijn verleden zou ik hier niet zijn, maar ik houd er niet van om op herinneringen te leven, zul je zien."

Ze presenteert ook haar boek 'Gemma e le altre', geïnspireerd op het gelijknamige conceptalbum. Waar gaat het over?

"Het ontstond in '89, in een moeilijke periode waarin de singer-songwriters de artiesten overschaduwden. Ik ontmoette Laura Trenta Carlini, een Italiaans-Amerikaanse, oorspronkelijk uit Ancona. Er ontstond een bijzondere verstandhouding en het idee om het verhaal van het vrouwelijk universum te vertellen, was geboren. Een van de personages is Gemma: een vrouw die verliefd is op een ander die haar niet begrijpt. Het was een taboeonderwerp, het nummer werd nooit op de radio gedraaid: een toekomstgericht album, al in de toekomst."

Hoe is het boek ontstaan?

"Dankzij Elisabetta Sgarbi die, na het lezen van de songteksten, me belde: 'We moeten er een boek van maken'. Ik raakte in paniek, maar ik zei tegen mezelf: 'Als ze erom vraagt, wees dan niet zo gek, meisje!'. Het was een succes, zelfs op de Salone del Libro: we maakten 'De toorn van God'."

Wat kan het publiek in Ascoli verwachten?

"Een geweldig concert. Ik houd ervan om te verrassen en ik zal liedjes uit het verleden brengen, maar ook verrassingen. Gemma en alle vrouwen die lopen, zij die de moed hebben om de middelvinger op te steken, indien nodig. Ik ben al lang niet meer in Ascoli geweest, een fantastische stad... Ik was er tijdens de eerste tournees in de jaren 60."

Is er een liedje dat je tegenwoordig anders hoort?

"Heel sterk. Ik zie er innerlijke en uiterlijke volwassenheid in, het was een keerpunt."

Zie je een verband tussen jouw muziek en de nieuwe generaties?

Mijn publiek bestaat voornamelijk uit babyboomers, net als ik, maar dat is oké. Ik wens jonge mensen een lang artistiek leven toe. Velen zijn goed, maar autotune is tegenwoordig helemaal hip: ik vind het niks. Als je zingt, moet je kunnen zingen. Met AI dans ik straks met Fracci's benen!

Wat betekent deelname aan Milanesiana voor jou?

"Het is een festival dat kunst verweeft en een krachtige energie losmaakt. De eer gaat naar Elisabetta Sgarbi: een intelligente en visionaire vrouw. Ik heb geluk: ik heb veel mensen ontmoet die in mij geloofden."

Ook in het buitenland is het een groot succes. Hoe verklaar je dat?

"Uit de wens om nooit teleur te stellen. Ik was enorm geliefd: ik haalde de internationale hitlijsten... zelfs Morrissey, de historische stem van de Smiths, zegt dat hij als kind al naar me luisterde en me altijd citeert tijdens zijn concerten. Het is fijn om te weten dat ik zo'n indruk heb achtergelaten."